Kolorearen kudeaketa inprimaketetan

Kolorea erlatiboa da 

Kolorearen kudeaketa oso gai garrantzitsua da gure sektorean: Arte Grafikoak. Kolorearen oinarrizko alderdi batzuk jakin egin behar dira, ondoren edozein materialetan (ehunak, plastikoak, zura...) estanpazio-prozesuak ulertu ahal izateko.Urte hauetan guztietan kolorea lantzen izan dugun esperientziari esker, gure lanetarako koloreak ateratzerakoan kontuan hartzen dugun guztia kontatu ahal izan dizuegu.

Kolorearen teoria oinarrizko printzipio garrantzitsua da diseinu grafikoan eta, oro har, arte grafikoetan. Guk kontzeptu batzuk aplikatzen ditugu gure egunerokoan. Gure esperientzia lagungarria izan daiteke diseinatzaileentzat eta sortzaileentzat, oro har, erabakiak hartzeko.

1. Kolorea erlatiboa da: Aldagai asko ditu kontrolatzen zaila den prozesuan, kolorea erlatiboa baita. Beste balio batekin hauteman daiteke. 

2. Kolorearen pertzepzioa aldatu egiten da inguruan dituen koloreen arabera; adibidez, berde lima gorrien artean edo berde lima lilien artean. Beste adibide bat gorago argitaratu duguna da, zuria urdin argiaren artean edo zuria berde argiaren artean. 

3. Hautematen ditugun koloreek oinarrizko hiru ezaugarri dituzte:

Ñabardura edo tonua: Kolorea bera da. Atributu horren bidez koloreari izena ematen diogu, tonu beroak eta hotzak bereizteko aukera ematen digu. 

Saturazioa: koloreak grisarekiko duen garbitasunarekin du zerikusia. Zenbat zuri dagoen, horren araberakoa da. 

Distira: Kolore baten argi-intentsitatea da. Kolorea zuriaren edo beltzaren hurbiltasunaren arabera aldatzen da. 

4. Aukeratutako estanpazio-teknikak eragina du kolorearen sentsazioan. Pantoneran aukeratutako koloretik abiatuko gara, eta hautatutako teknika erabiliko dugu:

Serigrafia bada, tintak eskuz manipulatzen dira, kolorea ateratzeko. CMYK sistematik abiatzen da: Cian, Magenta, Horia eta Beltza. Horiek dira inprimatutako materialean erabiltzen diren pigmentu-koloreak. 

Digitala bada, ordenagailura pasatzen da, nahi den kolorera ahalik eta gehien hurbiltzeko. RGB kolore-sistematik abiatzen da: gorria, berdea eta urdina. Horiek dira euskarri digitaletan erabiltzen diren koloreak. 

5. Euskarria: Kolorearen azken pertzepzioa beti aldatzen da pixka bat, inprimatzen den euskarriaren arabera: papera, plastikoa, kotoizko ehuna, ehun bakeroa, poliesterrezko ehuna... 

6. Laginaren tamaina: Kolorearen sentsazioa ez da berdina lagin txiki batean edo kolore bera lagin handiago batean dagoenean. 

7. Giro-argia: kolorea aldatu egiten da ingurunean dagoen argiaren arabera: argi naturala, argi artifizial horia, argi artifizial zuria, argi gutxi...

Diseinu-prozesua, aurreinprimaketa eta inprimaketa 

• Diseinatzaile grafikoa 

Aurreko etapa honetan, kolorea aukeratzea oso garrantzitsua da diseinatzaile grafikoaren esperientzia kolorearen dimentsioinen kudeaketari buruz. Izan ere, hemen hartzen diren erabakiak gainerako etapetatik igaroko dira. 

• Aurreinprimaketako teknikaria 

Era berean, aurreinprimaketaren hurrengo urratsean, langile kualifikatuak behar dira nahi den kolorera ahalik eta modu eraginkorrenean hurbiltzeko. Inprimaketaren beraren aurreko urrats garrantzitsua da: aurreinprimaketa-prozesua. 

• Serigrafoa, serigrafista edo inprimaketa-teknikaria 

Inprimaketa-teknikariaren esperientzia oso garrantzitsua da azken ehungintzan inprimatuta aterako den nahi den kolorea lortzeko. Kolorea eraldatzeko ereduak ezagutu behar ditu.

AURREKOA >> Zergatik da ehungintzako inprimaketa digitala teknikarik ekologikoena? 

HURRENGOA < < Serigrafia tradizionaleko eranskailuak